Αποσύρονται τα τρόλεϊ: ένα τελευταίο «μπζζζ» και… αντίο καλώδια!

(Ένα σατιρικό άρθρο για το πιο… ηλεκτρισμένο τέλος εποχής)

Τελικά, στην Αθήνα μπορεί να μην έχουμε μετρό που να φτάνει παντού, ούτε λεωφορεία που να έρχονται στην ώρα τους, αλλά έχουμε κάτι άλλο: ένα ταλέντο στο να αποχαιρετούμε πράγματα με μια δόση δράματος, σαν να πρωταγωνιστούμε σε ελληνική σαπουνόπερα του '90.

Αυτή τη φορά, το δράμα αφορά τα τρόλεϊ, αυτά τα κίτρινα (ή πιο πρόσφατα μπλε) οχήματα που για δεκαετίες ταξίδευαν την Αθήνα με το χαρακτηριστικό «μπζζζ», συνοδευόμενο από το καλλιτεχνικό κούνημα του παντογράφου πάνω στα καλώδια. Ένα θόρυβο που έκανες ότι σε ενοχλούσε, αλλά αν σταματούσε… κάτι σου έλειπε.

Το επίσημο αφήγημα: «Εκσυγχρονισμός»

Ο ΟΑΣΑ ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε η απόσυρση του δικτύου και των τρόλεϊ, επειδή η εποχή αλλάζει, η τεχνολογία προχωρά, ο ουρανός θέλει ξεκαλώδιασμα και οι πόλεις πρέπει να γίνουν πιο «καθαρές» και «πράσινες».

Με άλλα λόγια:

«Αντί να συντηρούμε τα καλώδια, πάμε σε ηλεκτρικά λεωφορεία χωρίς παντογράφο. Θα είναι πιο φθηνά, πιο ευέλικτα και δεν θα κρέμονται σύρματα πάνω από το κεφάλι σας σαν να παίζετε ζωντανά στο Matrix».

Και κάπου εκεί οι ρομαντικοί των συγκοινωνιών έκλαψαν. Ή τουλάχιστον βούρκωσαν λίγο.

Ο ανεπίσημος λόγος: «Άντε, να ξεμπερδεύουμε»

Το δίκτυο των καλωδίων είχε αρχίσει να μοιάζει με χειροποίητη μακαρονάδα: μπερδεμένο, ακριβό στη συντήρηση, και όλο κάποιος έπρεπε να ανέβει να «ξεμπλοκάρει το σύστημα».

Οι ειδικοί λένε ότι για να ανακατασκευαστεί θα χρειαζόταν μια μικρού μεγέθους… χρηματοδότηση NASA.
Και κάπως έτσι είπαν:

«Παιδιά, το ξηλώνουμε. Βάλτε μπαταρίες στα λεωφορεία και πάμε παρακάτω.»

Τι χάνουμε (εκτός από καλώδια πάνω απ' το κεφάλι μας)

• Το κλασικό «σφύριγμα» που έκανε το τρόλεϊ όταν μάζευε ρεύμα, σαν ήχος παλιού modem.
• Το iconic τινάγμα του παντογράφου όταν έφευγε από τη γραμμή και ο οδηγός έβγαινε έξω βρίζοντας τη μοίρα του.
• Την τρυφερή εκείνη στιγμή που περνούσες κάτω από τα καλώδια και αναρωτιόσουν: «Εδώ μπορεί να με χτυπήσει ρεύμα ή μόνο η τιμή του εισιτηρίου;»

Τι κερδίζουμε

Ηλεκτρικά λεωφορεία που, λένε, θα κινούνται παντού, χωρίς να χρειάζεται να ακολουθούν «γραμμές στον ουρανό». Βέβαια, αυτά χρειάζονται φόρτιση. Και η Αθήνα χρειάζεται υπομονή. Όπως πάντα.

Και τώρα; Ένας ουρανός χωρίς καλώδια

Ο ουρανός της Αθήνας θα είναι πιο «καθαρός». Πιο «minimal». Πιο «instagram friendly». Αλλά κάπως… άδειος. Λες και ξαφνικά κάποιος κατέβασε τη μουσική της πόλης στο mute.

Γιατί τα τρόλεϊ είχαν μια ψυχή , λίγο παλιά, λίγο γκρινιάρα, λίγο ηλεκτρική, αλλά είχαν. Και τώρα μπαίνουν στο μουσείο των αναμνήσεων μας, δίπλα στα πράσινα λεωφορεία του '80, στα κέρματα του ΟΑΣΑ και στις κάρτες διαρκείας με τη φωτογραφία που σε έκανε να μοιάζεις δραπέτης.

Τελικό σχόλιο — ή αλλιώς: «Το τέλος ενός μπζζζ»

Έτσι όπως πάμε, σε λίγα χρόνια θα λέμε στα παιδιά μας: «Κάποτε υπήρχαν οχήματα που λειτουργούσαν με ρεύμα από τον ουρανό.» Και αυτά θα απαντούν: «Α, σαν Wi-Fi με ρόδες;» Όχι ακριβώς. Ήταν καλύτερα. Ήταν πιο ανθρώπινα. Ήταν πιο… τρόλεϊ.

Καλό ταξίδι, λοιπόν, στα τελευταία τους δρομολόγια.
Και όπως θα έλεγε κι ένας παντογράφος την ώρα που ξεκολλάει από το σύρμα:

«Σσσσ… μπζζζ… αντίο!»