Εθνική αυτογνωσία και ετοιμότητα... χθες!

«Οι Ευρωπαίοι δεν κατανοούν τα δίκαια, αλλά τα συμφέροντα»
Ελευθέριος Βενιζέλος.
Η πρόσφατη αναδίπλωση 180 μοιρών των ΗΠΑ και η ante portas, νέα γενοκτονία από τον συνήθη ύποπτο γείτονα και σίγουρα ΟΧΙ φίλο, δείχνει ποσό λίγο μπορούν οι λαοί να επαφίενται στις έννοιες όπως το δίκαιο και η διεθνής νομιμότητα.
Επίσης αποτελεί ξεκάθαρα μια εικόνα από το δικό μας μέλλον, αν μείνουμε στις υποσχέσεις και τις διαβεβαιώσεις που δίνονται στην πατρίδα μας από συμμάχους εντός της Ευρώπης αλλά και πέραν του Ατλαντικού όπως και οπουδήποτε αλλού.
Η πρόσφατη απαξίωση των «παραδοσιακών σχέσεων» και το γκρέμισμα των ψευδαισθήσεων με το «ξανθό γένος» ήταν ένα απλό πρελούδιο όσων θα ακολουθήσουν. Ο επεκτατισμός της γείτονος μεγαλώνει βήμα - βήμα όσο η ίδια απομακρύνεται από την δημοκρατικότητα (το πιο σύντομο ανέκδοτο) και την επιθυμία της για μια ευρωπαϊκή πολιτική πορεία. Ταυτόχρονα μέσα σε ένα μεγάλο παζάρι η ίδια, δεν έχει κανένα πλέον ενδοιασμό να απεμπολήσει ακόμα και την συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ προς όφελος μιας ασιατικής συμμαχίας που γίνεται ολοένα και πιο σαφής σαν τάση στο διεθνές γεωπολιτικό γίγνεσθαι. Σε όλα αυτά, η χώρα μας μπορεί μόνο να στηριχτεί και να ενισχύσει τις δικές της δυνάμεις, το εθνικό (όχι εθνικιστικό) φρόνημα, και μέσα από μια ομοψυχία ως προς τα εθνικά θέματα να είναι έτοιμη στην πράξη και όχι στα λόγια να υπερασπιστεί τα εθνικά χώματα και την πολυ-χιλιόχρονη ιστορία της. Την δυνατότητα μας για αυτοάμυνα, την έχουν ναρκοθετήσει και υποσκάψει για δεκαετίες, αφενός πολιτικοί που δυστυχώς οι ίδιοι εμείς εκλέξαμε (με κίνητρα συνήθως ποταπά), στρατιωτικοί επίορκοι που αυτόβουλα αφέθηκαν στην γοητεία του life style και της «κρυφής γοητείας της μπουρζουαζίας», τα μίντια που συγκάλυψαν όλα αυτά (συχνά έναντι εκατομμυρίων ευρώ) αλλά και όλοι εμείς που πιστέψαμε σαν ιθαγενείς στην αξία που είχαν τα καθρεφτάκια που μας έταζαν με την μορφή διορισμών και διακοποδανείων.
Άκηδες, Παπαντωνίου και άλλοι, από όλο το εύρος του πολιτικού φάσματος, αντιμετώπισαν ή θα αντιμετωπίσουν ποινές του ποινικού κώδικα επειδή αποτέλεσαν τους χρήσιμους ηλίθιους που δημιούργησαν το άλλοθι των υπολοίπων, ενώ θα τους έπρεπε στρατοδικείο, με κατηγορία όχι για πλουτισμό και μαύρο χρήμα, αλλά επί εσχάτη προδοσία. Βλέπετε, δεν έκλεψαν απλά τον ιδρώτα των Ελλήνων, τουναντίον υποθήκευσαν αν όχι ξεπούλησαν το μέλλον του ελληνισμού.
Παράλληλα, ως αντιπερισπασμό στο ορθό και στο αληθινό παρατηρείται αύξηση των κάθε λογής φασιστικών και εξτρεμιστικών πυρήνων που με απλή και «ντεμέκ» οργισμένη παράθεση των αυτονόητων και εύκολα παρατηρημένων αληθειών προσφέρουν το «μήλο» σε κάθε απελπισμένη «Εύα», που ψάχνει από το αδιέξοδο «αβρόχοις πόσιν» μια εύκολη λύση να βρουν, πριν σαν άλλοι νάρκισσοι στις γνώριμες συνήθειες περιπέσουν ξανά. Και όλα αυτά χωρίς την παράθεση καμίας ουσιαστικής και εύλογα βιώσιμης λύσης. Φοβάμαι πως αν θέλουμε τα όσια και ιερά να διαφυλάξουμε και την ιστορία μας, που από αυτή πρέπει να διδαχτούμε, σύντομα θα κληθούμε να ποτίσουμε το δέντρο της ελευθερίας και ας είναι για αυτόν τον σκοπό του αίματος ο φόρος, γιατί πως θα χυθεί αίμα, μάλλον νομοτελειακό μου φαντάζει.
Σε κάθε περίπτωση: Si vis pacem, para bellum (Αν θες ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο). Και η προετοιμασία δεν μπορεί παρά να είναι:
- Στον τομέα της οικονομίας (καμία αποικία χρέους δεν είχε αξιόλογη αποτρεπτική ισχύ).
- Στον τομέα της τεχνολογίας (ανάπτυξη της τεχνογνωσίας σε κάθε τομέα και αναστροφή του brain drain).
- Στην κατασκευή και παραγωγή όπλων και εξοπλισμών ή και στη προμήθεια τους (μακριά από τα κακά παραδείγματα του παρελθόντος που κατέστρεψαν υπέροχες σχετικές πρωτοβουλίες).
- Στις συμμαχίες (όσο υφίστανται, να πάρουμε τα βέλτιστα και ωφέλημα από αυτές).
- Σε μια ουσιαστική και μεγαλύτερη θητεία (δεν είναι κολλέγιο ο στρατός και ούτε πρέπει να αποτελεί χάσιμο χρόνου αλλά να αξιοποιείτε κάθε λεπτό που εθνικά κάθε νέος θα επενδύει. Οι Ισραηλινοί έχουν θητεία αναγκαστική για άνδρες και γυναίκες και συνεχή επανεκπαίδευση, για αυτό επιβιώνουν σε μια περιοχή που οι ορκισμένοι εχθροί τους είναι πολλαπλοί και οικονομικά ισχυροί.
- Στις ηθικές αξίες και στην καλλιέργεια.
- Στην σύμπνοια των πολιτικών δυνάμεων στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Αν σας φαίνονται δύσκολα όλα τα παραπάνω, σκεφθείτε ποια είναι η εναλλακτική. Άλλωστε, προσωπικά θα συμφωνήσω πως: «Κάλλιον του θεραπεύειν το προλαµβάνειν» - Ιπποκράτης.
Γράφει ο Σταύρος Σταύρου
