«Και το νερό...χρυσάφι»

2019-09-20

Ένα από τα στοιχεία που συμβάλλουν στη ζωή του πλανήτη μας είναι το νερό. Η κατανάλωση του νερού δεν είναι απαραίτητη μόνο για τον άνθρωπο, αλλά και για τους υπόλοιπους έμβιους οργανισμούς, με τους οποίους συνυπάρχουμε σε τούτο το στερέωμα. Το νερό αποτελεί δικαίωμα! Δυστυχώς όμως δεν είναι όλα τα σημεία του πλανήτη «τυχερά» σχετικά με την ποσότητα ή την ποιότητα του νερού. Έτσι λοιπόν οι άνθρωποι που διαβιούν στις περιοχές αυτές αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβαση αυτού του αγαθού, ενώ παράλληλα υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Αυτή είναι βέβαια μια περίπτωση όπου ο ίδιος ο άνθρωπος θα πρέπει να βρει λύση απέναντι στη φύση. Τα παλαιότερα χρόνια αυτή βρισκόταν πολύ δύσκολα. Σήμερα όμως; Με την εξέλιξη της τεχνολογίας δεν θα έπρεπε ούτε ένας άνθρωπος να μην έχει δυνατότητα να καταναλώσει καθαρό νερό. Κι όμως! Με έρευνα που έγινε το 2015, το 35% του ανθρώπινου πληθυσμού δεν έχει αυτό το προνόμιο. Δεν βρίσκεται καν κοντά στη λύση του προβλήματος.

Το πρόβλημα όμως δεν τελειώνει εδώ. Επεκτείνεται μέχρι το σημείο που η πρόσβαση σε καθαρό νερό απαιτεί και την καταβολή αντιτίμου. Ναι, είναι λογικό θα πει κανείς. Η επεξεργασία του νερού σε πόσιμο απαιτεί εργασία και αυτή η εργασία οφείλει να πληρωθεί. Τι γίνεται όμως όταν η κοστολόγηση αυτής ξεπερνά την δυνατότητα καταβολής; Κάποιοι άνθρωποι πάλι θα εξαιρεθούν; Έτσι είναι.

Δυστυχώς η εμπορευματοποίηση των υδάτινων πόρων βρίσκεται σε ανεξέλεγκτη τροχιά. Οι φυσικές πήγες εμφιαλώθηκαν. Οι δημόσιες υπηρεσίες οδεύουν σε πλήρη ιδιωτικοποίηση. Και ως φαίνεται οι επόμενες γενιές θα απολαμβάνουν τη δροσιά του νερού με το σταγονόμετρο. Η σπατάλη του νερού είναι μια καραμέλα στα χέρια όσων εποφθαλμιούν την γάργαρη ροή του διάφανου χρυσού. «Είναι πολύ φθηνό το νερό στη χώρα μας.», λένε. «Δώστε του να καταλάβει...», λένε. «Να πίνουν μόνο όσοι έχουν.», λένε. Τι πίνουν και δε μας δίνουν, δε μας λένε...

Οι αγαπητοί συνωμοσιολόγοι φώναζαν πριν από χρόνια πως ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος θα γίνει για το νερό. Κοίτα να δεις που θα βγουν αληθινοί. Γιατί δεν μας φθάνουν τα πραγματικά προβλήματα που είναι η λειψυδρία και η μόλυνση έχουμε και τους μοναχοφαγάδες που θέλουν μόνο το δικό τους ποτήρι να είναι γεμάτο κι ας μπορεί να γεμίσει και ένα ακόμα.

Τελικά αυτός ο ανθρώπινος νους δουλεύει με σφάλματα. Δεν εξηγείται αλλιώς...